Witania Ospała / Withania somnifera
Ashwagandha jest uważana za podstawowy adaptogen, ponieważ znana jest z szerokiego spektrum dolegliwości na które wpływa. Badania wykazują, że pozytywnie wpływa na wszystkie negatywne aspekty związane ze starzeniem się. Bardzo często poleca się włączenie jej do codziennej diety, jako że holistycznie wpływa na dobrostan i zdrowie całego organizmu.
Jest źródłem alkaloidów, laktonów, saponin, glikozydów, fitosteroli, witanolid oraz żelaza.
Adaptogenne, przeciwzapalne, antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe, przeciwskurczowe, łagodnie ściągające, moczopędne
W ajurwedzie korzeń ashwagandhy klasyfikuje się jako rasayana, czyli zioło, które wydłuża życie, wspomaga zdrowie fizyczne i psychiczne, odporność na choroby oraz różne niekorzystne czynniki zewnętrzne. Stymuluje umysł, potęguje wigor oraz seksualne moce. Używana jest też często jako afrodyzjak. Jest ona najbardziej czczoną rośliną w ajurwedzie, często też nazywa się ją indyjskim żeń-szeniem, chociaż botanicznie nie jest związana z ich rodziną.
W tradycyjnym ziołolecznictwie ashwagandhy używano jako środku na astmę, zapalenie oskrzeli, łuszczycę, artretyzm, bezsenność, wyczerpanie nerwowe, demencję oraz jako afrodyzjak wspomagający sprawność i zdrowie seksualne.
W medycynach naturalnych (np. tradycyjnej medycynie chińskiej lub ajurwedzie) często odwołuje się do „smaków” leczniczych roślin. Według tej klasyfikacji, ashwagandha jest przede wszystkim ostra i cierpka, co oznacza że rozgrzewa organizm, podnosi metabolizm, stymuluje trawienie, usuwa śluz i poprawia krążenie. Ajurweda wyodrębnia również wtórny smak – taki, który wyłania się po strawieniu i w przypadku ashwagandhy jest on słodki, co sugeruje jej głęboko odżywcze wartości, szczególnie, jeśli chodzi o hormony oraz zdolność do wzmacniania i odżywiania systemu nerwowego.
Ashwagandha jest bardzo zbalansowanym adaptogenem, który jest odpowiedni dla większości ludzi, jednak najlepiej jest łączyć go z innymi ziołami w celu zoptymalizowania roślinnej synergii.
Większość adaptogenów ma właściwości stymulujące, podczas kiedy ashwagandha jest nieco inna – jest delikatnie uspokajająca. Poprawia funkcje układu hormonalnego, jest pomocna zwłaszcza w regulacji funkcjonowania tarczycy, jąder i nadnerczy.
Dzięki swoim właściwościom adaptogennym i uspokajającym ashwagandha jest bardzo skuteczna przy zmęczeniu, stanach lękowych, problemach ze skupieniem, bezsenności spowodowanej stresem oraz w przypadku wyczerpania nerwowego.
Może być też przydatna na ból karku, pleców oraz przy dolegliwościach związanych z zespołem niespokojnych nóg (RLS).
Ashwagandha jest bardzo bogata w żelazo, co czyni z niej świetny wybór przy niedoborach tego mikroelementu. Kobiety są aż 7 razy bardziej narażone na anemię niż mężczyźni, na co może pomóc przyjmowanie sproszkowanej formy tego zioła, które jednocześnie łagodzi okołomenopauzalne objawy, takie jak ból mięśni i trudności z koncentracją.
Pamiętaj, że najlepiej skonsultować swój przypadek i suplementację z lekarzem.
Nie należy przyjmować ashwagandhy, jeśli zauważyłeś u siebie wrażliwość na rośliny z rodziny psiankowatych (np. pomidor, papryka, ziemniak, bakłażan). Jeśli masz nadmiar żelaza (hemochromatozę) lub nadczynnośc tarczycy, również nie powinieneś spożywać tego zioła. Należy również unikać ashwagandhy w czasie ciąży. Ashwagandha może wzmacniać działanie lub potęgować efekt leków nasennych.
test: